O projekcie

Historia ratownicza
abstrakt projektu badawczego

Założenia:

„Historia ratownicza” w projekcie tym rozumiana jest jako multidyscyplinarne podejście do badania przeszłości, któremu przyświeca nie tylko poznawczy aspekt jej odkrywania, przywracania, zachowywania oraz udostępnianie zapomnianych, pomijanych czy wykluczanych fragmentów przeszłości, które pozostają poza głównym nurtem zainteresowań badań akademickich, lecz także etyczny aspekt reaktywowania formacyjnej funkcji humanistyki, a historii w szczególności. W projekcie chodzi także nie tylko o metodycznie uprawianą praktykę szeroko pojętych i prowadzonych w ramach różnych dyscyplin badań historycznych, lecz także o „ratującą” te badania teorię tworzoną na podstawie danych empirycznych („teoria ugruntowana”), a nadto o wymiar dydaktyczny proponowanego podejścia (w kontekście zauważalnej deprofesjonalizacji badań, nacisk na przestrzeganie tradycyjnych zasad obowiązujących w warsztacie badawczym badacza przyszłości).

Cele projektu:

  • tworzenie wiedzy o przeszłości zorientowanej na przyszłość i biorącej pod uwagę zmiany zachodzące we współczesnym świecie;
  • promowanie takiego rozumienia historii, które ujmuje ją jako rodzaj wiedzy o charakterze perfomatywnym, tj. takiej, która dla jednostki i wspólnoty ma zarówno wartość przeżycia w krytycznych sytuacjach, jak i uruchamia zachowania etyczne;
  • promowanie badań komplementarnych nie tylko między dyscyplinami humanistycznymi (historia sztuki, literaturoznawstwo, socjologia, antropologia), lecz także między humanistycznymi i przyrodniczymi;
  • generowanie teorii na podstawie analiz empirycznego materiału badawczego;
  • kultywowanie profesjonalnego warsztatu badacza przeszłości;
  • integrowanie środowisk naukowych z różnych ośrodków badawczych poprzez organizowane w ramach projektu wykłady gościnne, seminaria, warsztaty i konferencje; budowanie więzów solidarnościowych;
  • pielęgnowanie więzi międzypokoleniowych poprzez promowanie współpracy między starszymi pracownikami naukowymi (seniorami) oraz młodszą kadrą;
  • popularyzowanie i upowszechnianie w Polsce wiedzy tworzonej poza granicami kraju (zapraszanie gości zagranicznych na wykłady i konferencje; tłumaczenie tekstów) oraz ich krytyczna recepcja, a także popularyzowanie i upowszechnianie wiedzy tworzonej w Polsce za granicą;
  • przestrzegania i promowanie zasad dobrych obyczajów w nauce.

O projekcie w mediach:

Publikacje:

„Historia ratownicza”. Teksty Drugie, nr 5, 2014